آسیب شناسی سلایق وبلاگ بازها

 

گويا مراسمي براي وبلاگهاي فارسي محبوب  مردم  توسط پرشين بلاگ برگزار شده است.من هم كه اساسا در اين مورد يك مبتدي هستم تازه متوجه جريان شدم كه اين اصلا نكته مهمي نيست.

جالب نوع انتخابهاست.

سايت همكار خوش ذوقمان دکتر مجیدی كه  به حق سايت بي نظيري دارد و اتفاقا به همين دليل در بخشي ويژه و خارج از مسابقه به آن پرداخته شده است به عنوان برترین دست یافته که گویا اولین بار هم نیست.

 آسيب شناسي باقي وبلاگهاي برتر نكته عجيبي در خود دارد.

در كل نتايج تعداد معدودي وبلاگ  هستند كه به مباحث جدي بپردازند كه آنها هم محدود ميشوند به وبلاگهاي محمد علي ابطحي و معصومه ابتكار.

وبلاگهاي  نظري، آكادميك يا  دست كم جدي  كلا ناياب است و با يك درجه تخفيف مي توان نام چند وبلاگ را مشا هده نمود كه روي معرفي برنامه هاي روز و همچنين اخبار جديد اينترنتي  تمركز دارند.

در كنار اينها بي انصافيست اگر از چند اجتماعي نويس نام نبريم كه با نگاه ويژه و همچنين نثر قدرت مندشان تحريكتان مي كنند تا مطالبشان را دنبال كنيد.

ليست وبلاگهاي برتر انتخابي

اما اصل ماجرا مربوط مي شود به عمده وبلاگهاي برتر كه باز به دو دسته تقسيم ميشوند:

وبلاگهاي طنز كه از همه چيز براي جلب مخاطب استفاده مي كنند: چه از قدرت طنز پردازي خودشان و چه از انواع لطايف روزمره و تاريخي و  اس.ام.اس و غيره كه اين وبلاگها پرطرفدار ترند.

و در نهايت وبلاگهاي روز مره نويس كه هر نويسنده اي به فراخور احوالاتش مي نگارد.

در اين وبلاگها نكته مشتركي ديده مي شود كه توجه به آن خالي از لطف نيست. متاسفانه در سبك نگارش بسياري از اين بلاگها نثر روزمره ديده مي شود كه مي توان آنرا به ادبيات گفتاري يك دختر جوان و بلكه نوجوان نسبت داد كه با لوسي٬ سبكسري و عشوه گری خاصي سخن مي گويد ( با احترام به همه بانوان)

حتي اين قسمت را نيز مي توان با اندكي نگاه غامض و منطقي توجيه كرد.

اما سوال اينجاست ، عقلاي امر مي گويند يكي از تنها نقاطي كه انسانها خود واقعيشان را در دنياي مجازي اینترنت به معرض نمايش ميگذارند وبلاگهاي شخصيشان است.

حال شخصيتهاي محبوب جامعه نمونه اي وبلاگ بازها چه كساني هستند؟

همینهایی که وبلاگهایشان را به عنوان بر ترین انتخاب کرده اند؟

 

پاسخ اين سوال را من خود نميدانم البته توان برقرار كردن ارتباط بين مشخصات شهرت و علاقه منديهاي عوام به كنجكاوي در زندگی دیگران را دارم اما قضاوت را به عهده نمي گيرم و تعميم اين موضوع به كل اجتماع را با توجه به نگاه منفي و سرشار از عداوتم به ايراني و خصوصيات اخلاقيش در اين مقال نمي گنجانم.